Почитувани присутни,
Со големо задоволство ја примив поканата од Републичкото здружение на децата бегалци „Т’ГА ЗА ЈУГ“ за учество на овој значаен народен собир. Поради претходно превземени обврски, за жал, не сум во можност лично да ви се обратам. Сепак, со ова писмо би сакал да ги поздравам сите присутни и воедно да споделам неколку мои согледувања.
Симболично, во годината кога се навршуваат седум децении од крајот на Граѓанската војна во Грција, на сила стапи Спогодбата од Преспа со која се стави крај на тридеценискиот спор за името меѓу нашите две соседни држави. Со оваа одлука не само што ја отстранивме најголемата пречка во процесот на зачленувањето во НАТО и во Европската Унија, туку отворивме и нова можност за соработка и градење стратешко партнерство со Грција. Иако е несовршена, Спогодбата од Преспа е основа за помирување меѓу нашите две држави и народи.
Секое трајно и одржливо помирување подразбира и подготвеност да се согледаат историските настани и од перспективата на другата страна. Заедно треба да изградиме култура на сеќавање што ќе ни помогне да ги препознаваме сличностите наместо само разликите, и која не приближува наместо да не разделува.
Ние сме на почетокот на еден долг процес на градење доверба меѓу македонското и грчкото општество.
Сеќавајќи се на минатото, ние се стремиме кон посветла иднина во обединета Европа. Единствено Европската Унија има моќ да го трансформира Балканот од простор на конфликти, прогонства и бегалци во простор на мир, почитување на различноста и просперитет.
Со таа мисла, на самиот крај, посакувам овој народен собир што го одбележува крајот на една граѓанска војна, да биде почеток на ново и трајно пријателство.
Стево Пендаровски
